محمد مایلی‌کهن سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران به خبرنگار ورزشی «اطلاعات آنلاین» گفت: شرایط کشور را که می بینم رویم نمی شود درباره فوتبال صحبت کنم. فوتبال فقط یک فرق پیدا کرده و متاسفانه الان سطح توهین ها رکورد زده است. آدم تاسف می خورد. فرقی بین خانم و آقا نیست. اینها نشان می دهد فرهنگ ما ترقی نکرده و پسرفت کرده است.
وی افزود: در این کشور سالی ۱۲ ماه داریم کار فرهنگی می کنیم اما نتیجه ای ندارد. می گوییم پول نداریم اما چیزهایی می بینیم که مشخص است پول داریم. هفته هفت روز است. ببینید در هر روز چند مراسم داریم؟ گاها هر روز ۲۰، ۳۰ مراسم هزینه‌بر داریم. برگشت اینها چیست؟ مراسم هایی که با حضور میهمانان خارجی است. اینها مجانی می آیند و می روند؟ هزینه اسکان و رفت و آمد و کادو ندارند؟ الان تداخل مراسم ها را می بینم. یک روز روز معلم و دانشجو و پلیس و ... همزمان می شود. گوش شنوایی وجود ندارد.
مایلی‌کهن گفت: اتفاقات داخل ورزشگاه بازتاب اتفاقات جامعه است. تماشاگران اروپایی شرایط عادی ندارند و برخی از آنها مست هستند اما آیا اینگونه فحاشی می کنند؟ مدعی هم هستیم کارهای فرهنگی انجام داده ایم. اولا بودجه کارهای فرهنگی در همه بخش ها چقدر است و بازخوردش چیست. در همین فوتبال افرادی کارهیا فرهنگی را برعهده دارند که رزومه شان مشخص است. زمانی بنده رییس تربیت بدنی شمیران بودم و قرار شد تربیت بدنی و آموزش پرورش منطقه ای شود. زمان مرحوم مصطفی داوودی بود. آقایی به نام زمان آبادی رییس تربیت بدنی آموزش و پرورش منطقه یک بود. یک خانم مسئول زمین های تنیس در منطقه دزاشیب بود و چادر سر نمی کرد. به آقای زمان آبادی هم ارتباطی نداشت و تحت نظر ما بود نه تربیت بدنی آموزش و پرورش. همین آقا فشار می آورد که این خانم برکنار شود. گفتم به شما ربطی ندارد که دخالت می کنید. من که از منطقه رفتم اداره کل و تربیت بدنی ادغام شد و ایشان (زمان آبادی) شد رییس تربیت بدنی منطقه یک (شمیرانات). دیدگاهها این بوده و همین افراد در ورزش و فوتبال کارهای فرهنگی را بر عهده گرفتند. خب توقع شما چیست؟ الان ما اسم فوتبال بیاوریم باید اعدام شویم. ما دیگر فوتبالی نیستیم و اینها ورزشی هستند. همه زندگی من و کارم و تحصیلاتم ورزش بوده و تمام پست هایم ورزشی بوده است. همینکه اجازه می دهند در خیابان راه برویم خیلی است. البته مردم لطف دارند.
بیشتر بخوانید:
توصیه مایلی‌کهن برای مذاکره با آمریکا: به فکر مردم باشید!
وی افزود: روز بازی پرسپولیس و تراکتور حرکت علیه بیرانوند بد بود. الان هم عده ای دارند موضوع را قومیتی می کنند و این خطرناک است. من به بیرانوند کاری ندارم اما منِ بازیکن هم گاهی مقصرم. گاهی تماشاگر را تحریک می کنم. شما دیدید که در فضای مجازی برخی از این تماشاگران خانم چه حرف هایی می زدند. حرف هایی از زبان آن خانم ها خارج می شد که من وقتی شنیدم سرخ و سفید شدم.
مایلی‌کهن درباره مواضع اخیر زنوزی مالک تراکتور علیه باشگاه پرسپولیس به «اطلاعات آنلاین» گفت: ایشان پول دارد و توان آن را دارد و از این حرف ها بزند. ما که پول خورد ایشان را هم نداریم. ایشان آدم کوچکی نیست و خدمت هم کرده است ولی برخی صحبت ها تحریک آمیز است. این حرف ها را اگر امثال من بزنیم بازتابی ندارد اما وقتی از زبان اقای زنوزی خارج می شود تبعات دارد؛ بازتاب دارد.
وی درباره برکناری موسیمانه از استقلال گفت: تقصیر رسانه ها است. ایشان با سلام و صلوات وارد کردید. از اول معلوم بود مربی نیست. پول خوبی گرفت و رفت. گاریدو بنده خدا نمی دانم دروغ بود یا راست اما رفت کشور دیگر سالی ۶۰، ۷۰ هزار دلار گرفت. اینجا چقدر گرفت؟ همین الان مربی دیگری آوردند. من دیدم فقط ۴، ۵ تا دستیار دارد. سیدجلال حسینی را هم کنار گذاشتند. سیدجلال چند سال آنجا بوده؟ کایپتان آنجا و تیم ملی نبوده؟ آدم شریفی نیست؟ پهلوان نیست؟ از او صدایی درآمده تا الان؟ کار خودش را می کند. یعنی فوتبال ترکیه خیلی از ما سرتر است؟ غصه های ما کم است و با این اتفاقات زیاد هم می شود؟ خود کریم باقری چه ایرادی داشت؟ آقای باقری خیلی باهوش است و می دانست در فوتبال برد و باخت است. منچسترسیتی دیشب ۵ تا خورد. چندمین باخت بود؟ پس الان گواردیولا را اعدام کنند. بابا این فوتبال است و برد و باخت دارد. انگار هیچ کشوری فوتبال ندارد و فقط ما داریم. فکر می کنید کریم باقری توان این کار را ندارد؟ نشان داد که دارد. منتهی در کشور ما به خودی ها جفا می شود.
مایلی‌کهن درباره دعوای علی دایی و علیرضا دبیرگفت: دعوای دایی و دبیر بیشتر رسانه ای است. اتفاقا خیلی هم غیرمحترمانه نبوده است. آقای دبیر گفته تو باید بیایی اینجا و حق تو است منتهی باید کارهای دیگر را کنار بگذاری و فکر و ذکرت به فوتبال باشد. البته اینها افکار متفاوتی دارند. من می توانم شما را مجبور کنم مثل من فکر کنید؟ منتهی رسانه ها دنبال این مسایل هستید. رسانه ها نان این دعواها را می خورند. دبیر در کشتی خیلی زحمت کشیده است. بنده طرف کسی را نمی گیرم . جهان پهلوان بعد از انقلاب را هم فقط آقا رسول خادم می دانم. شاید من هم از یکسری رفتارهای آقای دبیر خوشم نیاید ولی دلیل نمی شود همه ارزش های او را کنار بگذارم. قهرمان المپیک و جهان بوده و زحمت کشیده و بچه تیغ‌داری است. از جیب خودش پول نداده ولی امکانات فراهم کرده است. دبیر عقایدی دارد. شما می گویید فیلم بازی می کند؟ برای چه فیلم بازی کند؟ مگر نماینده تهران و عضو شورا نبود؟ یک روزی دبیر می رود؛ این امکانات برای چه کسی می ماند؟ آیا با خودش می برد؟!
وی درباره انتخابات پیش روی فدراسیون فوتبال گفت: انتخاباتی که نیست. انتصابات است. از همان قبلی ها یک نفر رییس می شود. در انتخابات ریاست جمهوری ۶ نفر بودند و اینجا ۵ نفر بیشتر نیستند؛ همه اینها کارنامه مشخص دارند. برخی می گویند کار سختی است و مریض می شوند ولی رها نمی کنند.
مایلی‌کهن در پایان گفت: بارها گفته ام که الان کشورها به خصوص در اروپا مرز ندارند. همه کشورها به دنبال منافع خود هستند ولی روی یک سری مسایل پافشاری نمی کنند. امتیاز می دهند و امتیاز می گیرند. چه اشکالی دارد که وقتی ما عضو سازمان ملل هستیم با آمریکا مذاکره کنیم و مشکلات را حل کنیم. البته برخی می گویند ما مشکل اقتصادی نداریم. کجا داریم؟ عده ای قبول ندارند مشکلات را. ما هم کشور خوبی داریم و هم مردم خوبی منتهی فکر مردم نیستیم.
الان کیفیت نان را ببینید چگونه شده است. من خودم برای خانه خرید می کنم. قیمت ها که رفته بالا و ... باید برای این مردم فکری کرد.
